کی میگه نام علی(ع) در قرآن نیست؟!!؟

بسم الله الرحمن الرحیم
با یاد و کمک حضرت الله شروع میکنیم که سرانجام همه امور در دست اوست..اگر حق با ما نیست خداوند با ما برخورد کند و اگر حق با ماست و آنها بخاطر بغض و کینه ای که در دل دارند نمیخواهند حقیقت را ببینند خداوند میان ما و آنها قضاوت کند.

طبق آیه ی 50 سوره ی مبارکه مریم میخواهیم اثبات کنیم که نام حضرت علی(علیه السلام) در قرآن آمده جدا از حدود 700 آیه(300تا 700) آیه که در قرآن عزیز در شان امیرالمومنین علی(علیه السلام) نازل شده است.

صدیق اکبر لقب کیست؟

ما طبق منابع خود اهل سنت ثابت میکنیم که این لقب خاص امیرمومنان علی(علیه السلام) است!
با اینحال اهل سنت اصرار دارند این لقب را به شیخین خود(ابوبکر و عمر) بدهند.! حتى یک حدیث صحیحى که پیامبر ـ صلى الله علیه و آله و سلّم، ابوبکر را صدیق خوانده، و یا عمر، را فاروق خوانده باشد نداریم، و آنچه آمده راجع به حضرت على علیه السلام است.

چنانچه طبرى مى گوید قال علی بن ابی طالب: أنا عبدالله واخو رسوله وأنا الصدّیق الأکبر. لا یقولها بعدی الا کاذب مفتر، صلیت مع رسول الله ـ صلى الله علیه و سلّم ـ قبل الناس بسبع سنین»

« من بنده ی خدا و برادر رسول اویم ، و من صدّیق اکبر هستم ، این ادّعا را بعد من به جز دروغگو و افترا زننده نمی کند ، همانا من هفت سال قبل از مردم نماز به جای آوردم ».
سند:
حاکم نیشابوری : المستدرک علی الصحیحین ، ج 3 ، ص 121 ، ح 4584
نسائی : السنن الکبری ، ج 5 ، ص 107 ، ح 8395 
خصائص امیر المومنین (علیه السلام) ص 25 ، ح7
ابن ماجه : سنن ابن ماجه ، ج 1 ، ص 44 ، ح 120
ابن ابی شیبه : المصنّف ، ج 12 ، ص 65 ، ح 12133 
ابن ابی عاصم : السنّة ، ص 584 ، ح 1324 
ابونعیم : معرفة الصحابة ، ج 1 ، ص 301 )
طبری : تاریخ الامم و الملوک ، ج 2 ، ص 310 
ابن اثیر : الکامل فی التاریخ ، ج 1 ، ص 484 
محب الدین طبری : الریاض النضرة ، ج 3 ، ص 96 ، و 100 و 111
حمّوئی : فرائد السمطین ، ج 1 ، ص 248 ، ح 192 
ابن سعد : الطبقات الکبری ، ج 2 ، ص 60 ، رقم 315 
شعرانی : طبقات الشعرانی ، ج 2 ، ص 55 
متّقی هندی : کنز العمال ، ج 13 ، ص 122 ، ح 36389 
ابن ابی الحدید : شرح نهج البلاغه ، ج 13 ، ص 200 ، خطبه 238 

ابن مردویه اصفهانی در مناقبش ؛ فخررازی ، آلوسی ، أبو حیان و جلال الدین سیوطی در تفسیرشان و نیز متقی هندی در کنز العمال ، مناوی در فیض القدیر و ... نقل کرده‌اند که:
پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم فرمود :" الصدیقون ثلاثة : حبیب النجار مؤمن آل یاسین ، وحزبیل مؤمن آل فرعون ، وعلی بن أبی طالب الثالث ، وهو أفضلهم .

خب!برای چی اینارو گفتم میخوام برم سراغ قرآن که هم ما قبول داریم هم جماعت مخالفین!:در آیه ۸۴ سوره شعرا حضرت ابراهیم به خداوند متعال می فرماید :« وَاجْعَل لِّی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ» و [خداوندا] برای من در آیندگان لسان صدق قرار ده. 

و به گفته تقریبا تمامی مفسران خداوند جواب حضرت ابراهیم را در آیه ۵۰ سوره مریم داده است که در آنجا می فرماید :« وَ وَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِیًّا » و از رحمت‏خویش به آنان ارزانى داشتیم و و برایشان علی را لسان صدق قرار دادیم.
اثبات صفت نبودن کلمه ی "علی" در این آیه از لحاظ قواعد عربی:

در این آیه با کلمه علی مواجهیم که تنوین دارد، اگر نکره باشد که صفت کلمه لسان محسوب می شود و اگر علم باشد، مراد علی (علیه السلام) است. بنابراین آیه دارای ایهام است، یعنی یک کلمه در آن به کار رفته که چند معنا دارد.

قدرت موضوع مورد بحث بر روایات و تفاسیر است و این که پیامبر فرمودند: «انا مدینة العلم و علی بابها» در این جا ثابت کنید که علی اسم علم است، پس چون نام علی صفت است هر جایی ممکن است به آن احتمال صفت داد، مگر این که جایی دلالت جدی داشته باشد. نشانه هایی در این آیه است که بحث صفت را تضعیف می کند.

برخی از علمای نحوی بر صفت نبودن علی تأکید کردند و هیچ جایی در عربی برای کلمه لسان، صفت علی به کار نرفته است و این خود صفت نبودن را مستحکم می کند.

دو واژه علو و رفعت را دارای تفاوت‌های اساسی با یکدیگر دانست و بیان کرد: علو مرتبه‌ای معنوی و رفعت بحثی فیزیکی است و بنابر اصلی انکارناپذیر نمی‌توان دو واژه در یک زبان را عینا هم‌معنا یافت.

در کلام عرب کلمه لسان به علی توصیف نمی شود، زیرا کلمه لسان مقوله ظاهری دارد و به این معنا منتسب به صفت علی نمی شود.

منابع اهل سنت :
1. أخبرنا عبد الرحمان بن علی بن محمد بن موسى البزاز من أصله العتیق قال : أخبرنا هلال بن محمد بن جعفر بن سعدان ببغداد ، قال : حدثنا أبو القاسم إسماعیل بن علی الخزاعی قال : حدثنا أبی قال : حدثنا علی ابن موسى الرضا [ قال : أخبرنی ] أبی [ قال : أخبرنا ] أبی [ جعفر بن محمد ] [ قال : أخبرنا ] أبی [ محمد بن علی ] [ قال : أخبرنا ] أبی [ علی بن الحسین ] [ قال : أخبرنی ] أبی [ الحسین بن علی ] قال : حدثنا أبی علی بن أبی طالب قال : قال رسول الله صلى الله علیه وآله : لیلة عرج بی إلى السماء حملنی جبرئیل على جناحه الأیمن ، فقیل لی : من استخلفته على أهل الأرض ؟ فقلت خیر أهلها لها أهلا : علی بن أبی طالب أخی وحبیبی وصهری یعنی ابن عمی . فقیل لی : یا محمد أتحبه ؟ فقلت : نعم یا رب العالمین . فقال لی : أحبه ومر أمتک بحبه ، فإنی أنا العلی الأعلى اشتقت له من أسمائی اسما فسمیته علیا ، فهبط جبرئیل فقال : إن الله یقرأ علیک السلام ویقول لک : إقرأ . قلت : وما أقرأ ؟ قال : ( ووهبنا لهم من رحمتنا و جعلنا لهم لسان صدق علیا).

امام رضا (علیه السلام) از پدران پاکش از امیر المومنین (علیه السلام) نقل می کند که پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) فرمود: آن شب که به معراج برده شدم، جبرئیل مرا با بال راست خود حمل می کرد. به من گفته شد که چه کسى را جانشین خود براى اهل زمین قرار دادى؟ گفتم: بهترین اهل آن على بن ابى طالب، برادرم و دوستم و دامادم یعنی پسر عمویم را. گفته شد: اى محمد آیا او را دوست دارى؟ گفتم: آرى اى پروردگار جهانیان. پس خداوند به من فرمود: او را دوست بدار و امت خود را به دوست داشتن او امر کن. همانا من علىّ اعلى هستم و نام او را از نام هاى خود مشتق کردم و او را على نامیدم. پس از آن جبرئیل فرود آمد و گفت: خداوند بر تو سلام مى رساند و به تو مى گوید: بخوان. گفتم: چه بخوانم؟ گفت: «وَ وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِیًّا».


شواهد التنزیل، الحاکم الحسکانی، ج 1 ص 462 و 463 ح 488

۲. وبالاسناد عن محمد بن أبی الثلج نا یوسف موسى العطار عن وکیع بن الجراح الجناح عن الأعمش عن أبی صالح عن ابن عباس ان النبی صلى الله علیه وآله قال قال لی ربى تبارک وتعالى : انى انا العلى الاعلى اشتققت اسم على من اسمى فسمیته علیا ثم انزل على بعقب ذلک ( ووهبنا لهم من رحمتنا وجعلنا لهم لسان صدق علیا ) .

ابن عباس می گوید: رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمود: پروردگار تبارک و تعالی به من گفت: همانا من علیّ اعلی هستم و اسم علی را از نام خودم مشتق نمودم و او را علی نامیدم. درست پس از آن بر من چنین نازل کرد: «وَ وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِیًّا».

مجموعة نفیسة فی تاریخ الأئمة علیهم السلام (ألقاب الرسول وعترته)، قطب الدین الراوندى، ص 164 کتاب فوق اثر تعدادى از علمای بزرگ شیعه است که شامل چند کتاب نفیس در تاریخ زندگانى امامان شیعه مى باشد. اما رساله ی " ألقاب الرسول وعترته " از تالیفات قطب الدین راوندى (573هـ) دانسته شده است. البته همگی راویان حدیث فوق جزء اهل سنت هستند، به همین دلیل آن را در این بخش ذکر کردیم.
حدیث مزبور به احتمال قوی از کتاب ابن ابی الثلج نقل شده است (که به گفته ذهبی وی ثقه و مورد اطمینان است.ر.ج: تاریخ الإسلام، الذهبی، ج 24 ص 112). او کتابی با نام " ما نزل من القرآن فی أمیر المؤمنین علیه السلام " یا " التنزیل فی أمیر المؤمنین علیه السلام " داشته است.
البته کتاب دیگری هم به او منسوب شده است با نام " أسماء أمیر المؤمنین علیه السلام فی کتاب الله عز و جل ". ر.ک: رجال النجاشی، ص 381 ؛ فهرست الطوسی، ص 426 و427

در کلام مبارک معصومین:
شیخ صدوق از امام صادق - علیه السلام - روایت کرده که منظور از «علیا» در این آیه ی شریفه علی بن ابی طالب - علیه السلام - است و این حدیث کاملا معتبر است. (1)
همچنین علی بن ابراهیم از پدرش از امام حسن عسکری - علیه السلام - روایت کرده که منظور از «علیا» در این آیه ی شریفه امیرمؤمنان - علیه السلام - است. (2)
روایات دیگری نیز هست مبنی بر این که منظور از کلمه ی «علیا» در آیه ی (و جعلنا لهم لسان صدق علیا) امیرالمؤمنین - علیه السلام - است. () و این که در دعای ندبه «لسان صدق» به وجود مقدس امیرالمؤمنین - علیه السلام - تفسیر شده است، مطابق با واقع است.

اما ناگفته پیداست که به اعتراف اکثر مفسران شیعه و سنی، به کرّات، بارها و بارها، در مناسبت های مختلف، آیات بسیاری در شأن و منزلت امیر مؤمنان علی (علیه السلام) نازل گردیده که احدی، بجز معاندین اهل بیت (علیه السلام) در اختصاص آیه به علی (علیه السلام) تردید ننموده است.1.کمال الدین و تمام النعمه 139/1.
2.«تفسیر القمی» 51/2.
3.رک تفسیر برهان: ج 5 ، ص 125 و 126.
یعنی دیگه نمیدونم چی بگم، این همه دلیل واسه سنگ بیاری آب میشه.
نمیدونم چرا یاد این کلام حضرت زینب(سلام الله علیها) افتادم:

(( خاموش ای اهل کوفه! مردانتان ما را می کشند و زنانتان بر ما گریه می

کنند؟ خدا میان ما و شما قضاوت کند در روز جزا و فصل قضا. ))